Karel, een jongeman met een passie voor muziek, kwam ons in de les zijn verhaal vertellen. Hij vertelde hoe hij zijn vriend Meky, had leren kennen. Wie hij was, wat ze samen beleefden, hoe gehecht hij aan hem was geworden. En ook wat er allemaal gebeurde.

Bij Meky werd kanker vastgesteld. Een lange lijdensweg stelde iedereen op de proef. Toen praten niet meer hielp, zocht Karel zijn toevlucht in muziek. Hij speelde gitaar en zong over zijn gevoelens en gedachten.

Wat Karel vooral raakte was wat Meky het meeste vreesde: vergeten worden. Met zijn korte leven, waarvan hij jaren ziek was geweest, wie zou hem herinneren? Karel liet dit niet zomaar gebeuren en besloot na Mekys overlijden om de muziek die hij voor zichzelf geschreven had uit te brengen, ter ere van hem. Al enkele jaren is hij bezig met de uitwerking van zijn plan. Wat nog ontbrak was een CD-hoes, daarvoor kwam hij bij ons ten rade.

Bij de uitwerking van deze opdracht heb ik vooral gefocust op de positieve herinneringen, en hoe Karel Meky beschreef. Ik ontwierp met behulp van allerlei kleine en grote kenmerken van Meky een patroon. Dit patroon werd de rode draad in de lay-out van de cd-hoes en het boekje met daarin de lyrics. Omdat Meky niet wilde vergeten worden heb ik hem omvat in dat patroon.

Klik zeker eens op de foto om deze groter te bekijken!